تحقیق در مورد حضرت ابراهیمع

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

قسمتی از متن .doc :

«بسم الله الرحمن الرحیم»

موضوع:

حضرت ابراهیم(ع)

نام و نام خانوادگی:

مهسا فکار

استاد مربوطه:

سرکار خانم دانشپور پرور

عناوین

1.زادگاه ابراهیم و تاریخ تولد.

2.دلایل ابراهیم برای ستاره پرستان – ماه پرستان – خورشید پرستان.

3.ترس از طبیعت منشأ شرک.

4.شکستن بتان بدست ابراهیم و در آتش افکندن وی.

5.هجرت ابراهیم به شام.

6.تولد اسماعیل و اسحاق.

7. به مکه.

8.قربانی کردن اسماعیل.

9.ساخت خانه کعبه به دست ابراهیم و اسماعیل

10.مقام های منسوب به ابراهیم.

زادگاه حضرت ابراهیم و تاریخ تولد:

دربارة زادگاه حضرت ابراهیم(ع)اقوال گوناگونی است.اما بنا به تورات و قاموس کتاب مقدس باستان شناسان شهر اور را محل تولد و مسکن ابراهیم معرفی می کنند.

سرزمین اور در بابل جنوبی در جنوب عراق واقع است که در گذشته شهری با عظمت و ثروت و پایتخت نمرود امپراتور بابل بوده است.

بر اساس کشفیات باستان شناسان به طور تقریب قرن 20 قبل از میلاد را به عنوان تاریخ میلاد حضرت ابراهیم ذکر کردند.بر اساس روایات اسلامی نمرود شبی در خواب می بیند که ستاره ای از افق آن کشور طلوع می کند در پرتو نور آن آفتاب و ماه نابود می گردند.با نگرانی از خواب بیدار می شود و معبران را احضار می کند تا خوابی را که دیده است تعبیر کنند.معبران چنین تعبیر می کنند:در این سال در سرزمین بابل فرزندی به دنیا خواهد آمد که نابودی تو و اهل مملکت تو بدست او است.نمرود دستور می دهد که هر زن حامله ای را که پسر به دنیا بیاورد بلافاصله فرزندش را بکشند.ادنی مادر ابراهیم بی آن که کسی پی ببرد که او حامله است هنگام وزن حمل به غار کوثا می رود و فرزندش را به دنیا می آورد.حضرت ابراهیم دوران کودکی و نوجوانی را در کوهای او به سر برد.

کوه به عنوان یکی از دانشگاههای الهی برای پیامبران بوده است،همچنین کانون وحی و اندیشه و اغلب پیامبران در کوهها به سیر و اندیشه می پرداختند.همچنان که:

حضرت آدم(ع) در کوههای سراندیب.

حضرت نوح(ع) در کوه جودی.

حضرت عیسی(ع) در کوه ساعیر.

حضرت موسی(ع) در کوه سینا.

حضرت محمد(ص) در کوه نور.

یکتا پرستی از نظر باستان شناسی:

از نظر ادیان توحیدی،بشر فطرتاً یکتا پرست بوده و به تدریج از پرستش خدای یکتا به شرک و بت پرستی روی آورده است و پپامبران آمده اند که او را از شرک به توحید بازگردانند.

او مرکز پرستش خدای ماه به نام نانا بوده و حضرت ابراهیم در میان صائبین(فرقه مذهبی که آنها مشرک یا ستاره پرست یا بت پرست می دانند.)که خورشید را خدای بزرگ می دانستند ظهور کرد.

قوم ابراهیم در اور بابل معتقد به خدایی خورشید و ماه و ستارگان در آسمان و بت ها به نمایندگی از آنها در زمین بودند.از این رو برای هر ستاره بتی می ساختند و در بتکده ها مورد پرستش قرار می دادند و برای آن قربانی نیز می کردند.

دلایل ابراهیم براس ستاره پرستان،ماه پرستان و خورشید پرستان:

حضرت ابراهیم در برخورد با ستاره پرستان عمل می کند:به هنگام رؤیت ستاره می بیند که ستاره پرستان در برابرش زانو زده و آن را عبادت می کنند و او نیز با آنها همگام و هم صدا می شود و می گوید این رب من است.ولی تا صبح صبر می کند آن گاه که ستاره غروب کرده و ناپدید می شود به آنها می گوید:من پدیده هائی را که غروب می کنند دوست ندارمن و با ماه پرستان و خورشید پرستان نیز چنین می کند.و این چنین به آنها می فهماند که آنها غیر ثابت و موقتند و انسان را از هدایت پروردگار بی نیاز نمی گردانند.

ترس از طبیعت منشأ شرک:

حضرت ابراهیم قومس را به سرچشمة شرک می برد و برای آنان استدلال می کند که منشأ شرک و بت پرستی،جهل و ترس از طبیعت مخصوصاً ستارگان و ماه و خورشید است.مردم قدیم از ستارگان تصورات ترسناکی داشتند و هر دسته ای را به یکی از جانوران وحشتناک تشبیه و نامگذاری کرده بودند مانند،شعبان(افعی)، حیه(مار)،دب اکبر(خرس بزرگ)،دب اصغر(خرس کوچک)،سرطان(خرچنگ) و غیره.و یا مشاهده کسوف و خسوف برایشان سخت تکان دهنده بود.

شکستن بتان بدست ابراهیم و در آتش افکندن وی: